| Главная » Файлы » Қазақ тілінде » Ақида |
Білместікпен жасалған көпқұдайшылдық (ширк) кешіріледі ме?
| [ Скачать с сервера (84.0 Kb) ] | 06.07.2011, 14:54 |
«Білместікпен ақталу» тақырыбы Исламда «Узр биль-джәхль» деп аталады және бұл мәселеде ғалымдардың арасында екі түрлі пікір бар. Ғалымдардың бір тобы: «Білместікпен жасалған ширк тек тармақтарында кешіріледі, ал Исламның негіздерінде ол кешірілмейді», – деген болса, ал басқалары: «Негіздерінде де, тармақтарында да кешіріледі», – деді.
Бірақ, күштірек пікір – Аллаһ білместікпен жасалған тіпті үлкен ширкті де кешіреді!
Және бұл пікірдің дәлелдері де өте күшті: Аллаһ Тағала былай деді: وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً «Біз бір пайғамбар жібермейінше ешкімді жазаламаймыз». (әл-Исра 17: 15). Қатада айтатын: "Ақиқатында, Аллаһ Тағала ешкімді, оған Аллаһтан хабар немесе түсіндірме келіп жетпейінше, жазаламайды!” «Тафсир әт-Табәри» 8/50. Хафиз Ибн Кәсир былай деген: "Бұл аятта Аллаһ Тағаланың Әділ екендігіне, және Ол ешкімді, оған елшілердің елшілігімен дәлел ұсынбайынша, жазаламайтынына нұсқау бар!” «Таф-сир Ибн Кәсир» 4/25. Бұл – елшілердің миссиясы туралы білместіктің – жазалауға бөгет болып табылатындығына нұсқайтын айқын және тікелей аят! Аллаһ Тағала сондай-ақ, былай деді: رُّسُلاً مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللّهُ عَزِيزاً حَكِيماً «Пайғамбарларды қуандырушы, қорқытушы етіп жібердік: Елшілерден кейін адамдардың Аллаһқа қарсы сылтауы болмауы үшін». (ән-Нисә 4: 165). Имам әл-Бағауи былай деген: "Бұл аятта Аллаһ жаратылыстарын оларға пайғамбарлар жібермейінше жазаламайтындығына дәлел бар! ” «Тафсир әл-Бәғауи» 1/500. Әбу Хурайрадан жеткен хадисте Пайғамбар (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) былай деген: «Мухаммадтың жаны Қолында болғанмен ант етемін, мен туралы естіген кез келген яхуди немесе христиан, мен алып келген нәрсеге иман келтірмей өлсе, міндетті түрде От тұрғындарынан болады!» Муслим 153. Егер білместік ақтау болып саналмаса, онда неліктен Пайғамбар (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) «естуді» шарт етіп айтып тұр, ал христиандар мен яхудилердің күпірлігі – үлкен күпірлік болып табылады ғой?! Қазы ‘Ийяд былай деп айтатын: "Бұл хадисте жердің алыс түпкірлерінде және теңіздердің арғы жағында тұратындарға Ислам шақыруы және Пайғамбардың (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) әмірлері жетпеген болса, оларда жауапкершілік болмайтынына дәлел бар. Және «мен туралы естісе» деген сөздер осы жөнінде”. «әл-Икмәл» 1/468. Имам Әбуль-‘Аббәс әл-Қуртуби былай деген: "Бұл хадисте Аллаһтың Елшісінің (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) шақыруы жетпеген адам сұралмайтынына және жазаланбайтынына дәлел бар!” «әл-Муфхим» 1/368. Имам ән-Нәуәуи былай деген: "Кімге Ислам шақыруы жетпесе – ақталуға лайықты болады”. "Шәрх Сахих Муслим” 2/342. Осылар – тіпті үлкен күпірлікте білместікпен ақталуға жеткілікті дәлелдер емес пе?! Қазы Абу Бәкр ибн әл-’Араби былай деп айтқан: "Бұл үмметтен болған білмеуші және қателесуші (адам), тіпті күпірлік және ширк амалдарын жасаса да, мүшрик және кәпір болмайды, өйткені білместік және қателік – ақталу болып табылады!” «Тафсир әл-Қасими» 5/1307. Шейх әл-Ислам Ибн Таймийя былай деген: "Аллаһ Өзінің жолдауы жеткеннен өзге ешкімді жазаламайды. Және Оңың жолдауы жетпеген (адам) мүлде жазаланбайды! Ал Оның жолдауы жетіп, бірақ түсіндірілмеген (адам), тек өзіне белгілі болғанды жоққа шығарғанынан басқаға жазаланбайды!” См. «Мәджму’ әл-фәтауә» 12/493. Ал «Білместікпен ақталу» тақырыбындағы «Аллаһ білместікпен жасалған үлкен күпірлік үшін де жазаламайды» – дегенге ең басты дәлел – мына хадис: Аллаһтың Елшісі (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) былай деген: «Қиямет күні төрт адам ақтала бастайды. Түк естімейтін саңырау; ақыл-есі жоқ; қаусаған шал; және шақыру жетпей өлгендерден біреу. Саңырау: «Йә, Раббым, Ислам келгенде мен ешнәрсе естімедім!» – дейді. Ақыл-есі жоқ: «Ислам келгенде балалар маған тезек лақтыратын еді!» – дейді. Қаусаған шал: «Ислам келді, бірақ, мен ешнәрсе түсінбедім!» – дейді. Ал шақыру жетпеген: «Йә, Раббым, маған Сенің елшің жетпеген еді!» – дейді. Содан кейін бұл адамдардан келісім-шарт алынады да, оларға елші келіп, Тозаққа кіруді бұйырады. Және жаным Қолында болғанмен (Аллаһпен) ант етемін, егер олар Тозаққа кірсе – ол олар үшін салқындық және құтылу болады, ал кім кірмесе – оған (Тозаққа) тасталады!» Әбу Хурайра Пайғамбардың (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) бұл сөздерін жеткізгеннен кейін: «Қаласаңдар: «Біз бір пайғамбар жібермейінше ешкімді жазаламаймыз», – дегенді оқыңдар!» – деп айтты. Әхмәд 4/24, Ибн Хиббән 1827, ат-Табәрани 1/841, әл-Бәззар 3/217, және басқалар. Бұл хадис бес сахабадан: Әбу Хурайрадан, Әбу Са’ид әл-Худриден, Әнәстан, Му’аздан және әл-Асуад ибн Сари’адан жеткізіледі. Және оның сахихтығын әл-Байһәқи, хафиз Ибн ‘Абдуль-Бәрр, хафиз Ибн Хаджәр, шейх Ибн әл-Қайим, хафиз ‘Абдуль-Хаққ әл-Ишбили және шейх әл-Әлбәни растаған. «Тариқ әл-хиджратайн» 397, «Фәтхуль-Бәри» 3/290, «Тахқиқ әл-Муснәд» 26/28, «әс-Сильсилә әс-сахиха» 1434, 2468. Бұл хадисте, Аллаһ білместікпен жасалған тіпті үлкен ширкті де кешіретіндігіне айқын дәлел бар! Сол адамдардың барлығы өз негізінде мұсылман емес еді, өйткені олар Ислам туралы мүлдем білмеді, бірақ, сонымен бірге, Әділетті Аллаһ Қиямет күні оларды бірден жазаға тартпай, оларды сынақтан өткізеді! Білместікпен ақталу туралы сұраққа жауап беріп, шейх Абдур-Рахман әл-Бәррак та осы хадисті дәлел ретінде келтірген болатын. Алайда, білместікпен жасалған ширк кешіріледі ме, әлде жоқ па деген бұл мәселедегі күмәндардың қатарында, Пайғамбардан (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) кейбір адамдар туралы сұрағанда, ол: «Менің әкем және сенің әкең Отта!» – деп айтқан хадис бар. Олар: «Мухаммад пайғамбарға дейін (Аллаһтың оған игілігімен сәлемі болсын) арабтарда елшілер жоқ еді ғой, сондықтан неліктен бұл адамдар Отта?» – деп айтуы мүмкін. Бұған жауап мынандай: Өйткені қурайш-арабтары әхлю-фәтра, яғни шақыру жетпеген адамдар емес еді! Олардың арасында ханиф монахтар – бірқұдайшылдар бар еді, және бұған айқын мысал – Пайғамбар (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) бала кезінде атасы оны алып барған Уәрақа деген монах. Бұл монах Аллаһ Пайғамбарды (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) жолдаумен жібергенге дейін қайтыс болып кетті, алайда хадистерде Уәрақа Жәннәттә, өйткені ол мууәхид (бірқұдайшыл) болып өлді деп айтылған. «Сахих әс-сира ән-нәбәуия» 94. Сондай-ақ, қарсы дәлелдердің бірі ретінде, оған әсіресе тәкфиршілер көп жүгінетін, мына аят келтіріледі: وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتَ بِرَبِّكُمْ «Сол уақытта Раббың Адам балаларының белдерінен нәсілдерін алды да: «Мен – сендердің Раббыларың емеспін бе?» – деп, оларды өздеріне қарсы куәлік беруге мәжбүр етті. قَالُواْ بَلَى شَهِدْنَا أَن تَقُولُواْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ Олар: «Әрине куәміз», – деді. Бұл – Қиямет күні сендер: «Бұдан хабарымыз жоқ», – деп айтпауларың үшін.» (әл-А’раф 7: 172). Олар бұл аятты Ақырет күні адамда үлкен күпірлік жасағаны үшін ақталу болмайтығына дәлел ретінде қолданады. Алайда, бұл аятта «Білместік ақталуға жатпайды» дегенге нұсқау жоқ! Ибн Кәсирдің, әл-Қуртубидің, әл-Бағауидің және басқалардың Құранға жасаған тәпсірлерінде: «Бұл аят – кез-келген адамдағы фитра жағдайына нұсқау болады» – деп айтылады. Фитра – бұл адамның туа-біткен бір Аллаһқа иман келтіру сипаты. Аллаһтың Елшісі (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) бұл туралы былай деген: «Әрбір адам фитрамен туылады, ал оның ата-анасы оны яхуди, христиан, немесе отқа табынушы қылады. Өйткені жануарларда өз балаларын бүтін және зақымсыз қылып туады ғой. Сендер олардың біреуінің мұрны кесілген болып туылғанын көргенсіңдер ме?!» Кейін осы хадисті жеткізген Әу Хурайра Аллаһтың мына сөздерін оқыды: ِفطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا «Бұл – Аллаһ адамдарға дарытқан сипат». әл-Бухари 1358, 4775, Муслим 2/315. Өйткені, егер надандықпен ақталу жоқтығына осы аят дәлел ретінде қабылданса, және барлық адамдар былай да бәрін білетін болса, онда Аллаһ Тағала не үшін адамзатқа Пайғамбарлар мен елшілерін жіберді?! Бұл аятты осылайша түсіну Аллаһтың мына сөздеріне қайшы келеді: رُّسُلاً مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللّهُ عَزِيزاً حَكِيماً «Пайғамбарларды қуандырушы, қорқытушы етіп жібердік: Елшілерден кейін адамдардың Аллаһқа қарсы сылтауы болмауы үшін». (ән-Нисә 4: 165). وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً Сондай-ақ, мына аятқа да: «Біз бір пайғамбар жібермейінше ешкімге азап қылмаймыз». (әл-Исра 17: 15). Және, сондай-ақ, жоғарыда келтірілген айқын және анық хадистерге де! Жүрегінде дерті болған (адам) ғана, бұл жөнінде Аллаһ Тағаланың өзі айтқанындай, анық (мухкәм) болғанды қалдырып, анық емеске (муташәбихке) ілеседі! Шейх ‘Абдур-Рахман әс-Са’ди жоғарыда келтірілген аятты былай деп тәпсірлейді: وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ «Сол уақытта Раббың Адам балаларының белдерінен нәсілдерін алды да», яғни Аллаһ Адамның ұлдарының ұрпақтарын олардың белдерінен шығарды, және осының арқасында адамзат көбейіп, бір ұрпақты екінші ұрпақ ауыстырады. Адам әкесінің белінен шыққан тамшыдан жаралады және анасының құрсағынан дүниеге келеді. وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتَ بِرَبِّكُمْ «Мен – сендердің Раббыларың емеспін бе?» – деп, оларды өздеріне қарсы куәлік беруге мәжбүр етті», яғни олар Аллаһ Тағаланың Раббы екендігіне куәлік берді, және Оның Раббылығын мойындады, өйткені оның жанына хақ дінді ұстану және бір Аллаһқа құлшылық ету қажеттілігін ұғыну салынған. قَالُواْ بَلَى شَهِدْنَا «Олар: «Әрине куәміз», – деді», яғни, ия, біз мұны мойындаймыз! Аллаһ Тағала әрбір адамға фитра берді, алайда бұл фитра әртүрлі кесірлі сенім-көзқарастардың ықпалымен өзгертіледі және бұрмаланады. أَن تَقُولُواْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ «Бұл – Қиямет күні сендер: «Бұдан хабарымыз жоқ», – деп айтпауларың үшін», яғни біз сендерді сынақтарға салдық және Аллаһты өздеріңнің Раббыларың етіп мойындауға мәжбүрледік, сендер Қайта тірілу күні ақиқатты білмедік деп, мұны жоққа шығармауларың үшін. Керісінше, ол сендерге мәлім, бірақ, сендер оны елемейсіңдер және оған назар аудармайсыңдар. Ақырет күні сендерде ешқандай ақталу болмайды, өйткені Аллаһ ақиқатты сендерге мәлім етіп жеткізді. Тағы да сендер опат болуға лайықты емес екендеріңді, өйткені өздеріңнің адасқан әкелеріңнің ізінен ілескендеріңді және олардан жаман өнеге алғандарыңды айтасыңдар! Бірақ, саналарыңның түбінде (іштей) сендер әкелеріңнің өтірікті ұстанатындарын және ақиқат Аллаһтың елшілерінің құтпаларында екендігін түсінесіңдер. Олардың ілімі сендердің әкелеріңнің ойдан шығарғандарын талқандайтынын және олардан үстем екенін білесіңдер. Әрине, адасқан ата-бабаларының кейбір сенім-көзқарастары, немесе бұзық діни ағымдардың ой-пікірлері Аллаһтың құлына ақиқат болып көрінуі мүмкін. Алайда барлық жағдайда мұның себебі – оның өзінің дүние жүзіндегі, немесе адамдардың бойларындағы Аллаһтың дәйектерінен және иләһи белгілерден кері бұрылуында жатады. Ақиқатында, егер адам ақиқаттан кері бұрылса және өтірікшілердің сөздеріне құлақ салса, ол бірте-бірте өтірікті шындықтан абзал көре бастайды. Бірақ, біреулер бұл аятта, Аллаһ Адамның ұрпақтарын оның белінен суырып алған кезде олардан алған уәде-өсиеті туралы айтылып тұр деген. Олар: «Аллаһ Адамның ұрпақтарын Өзінің Раббылығына куәлік беруге мәжбүрледі, және олар осындай куәлікті берді. Содан соң Аллаһ оларға Өзінің еркі туралы мәлімдеп, оларды, өздерінің күпірлігі мен қасарысуын, жер бетінде өмір сүру кезінде де, өлгеннен кейін де, білместігімен ақтау мүмкіндігінен айырды», – деп есептейді. Алайда, бұл аят осындай тәпсірлеуді еш растамайды. Ол орынсыз болып табылады, өйткені Аллаһ Тағаланың иләһи даналығына қайшы келеді, және біздің айналымызда орын алып жатқан нәрселер осы сөздерімізді растауда. Бұл тәпсірлеушілердің пікіріне сәйкес, Аллаһ Тағала Адамның ұлдарынан, оларды оның белінен суырып алған кезде, уәде-өсиет алды. Сол кезде адамдар түйіршіктер сияқты болды, және адамдардан ешкім мұны есінде қалдырмаған. Сонда, Аллаһ адамдарды олар еш хабарсыз болған және естерінде еш із қалдырмаған уақиғаның негізінде айыптайды деп ойласыздар ма?! Демек, біз талқылап жатқан аятта айқын уақиға туралы сөз болуда. Осылайша, Аллаһ адамдарға, олар өздерінің санасының түпкіріне қойылған нәрсеге сәйкес келетін көзқарастарға қайтуы үшін, бұзық көзқарастардан бас тартып, Аллаһпен жасасқан уәде-өсиетіне қайтуы үшін өзінің аяттарын түсіндіреді”. «Тафсир әс-Са’ди» 212. Осылар – Аллаһ білместікпен жасалғанның барлығын және тіпті ширкті де кешіретіндігі туралы Құран мен Сүннеттің айқын және анық мәтіндері, сондай-ақ, атақты имамдардың түсінуі! Ал Аллаһ Тағаланың: إِنَّ اللّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشَاء «Аллаһ Тағала ширк жасағанды кешірмейді, ал одан басқасының барлығын қалағанына кешіреді», – деген аятқа келер болсақ, онда өзінің көпқұдайшылдығы үшін біліп тәубе етпей өлген адам туралы сөз болуда. Және бұл аятты өзгеше түсінуге болмайды, өйткені оны жалпылама түсіну Исламдағы анық (мухкәм) ережелерге қайшы келеді. Оның үстіртін мағынасын алар болсақ, онда Аллаһ мүшрик болған будистті ол Исламды қабылдаса да кешірмейді, өйткені ол ширк жасады ғой! Әрине, бұл – дұрыс емес түсінік! Сөз үлкен ширк үшін тәубе етпей өлгенадам туралы болуда. Біліңдер, йә, мұсылмандар, Аллаһ білмегенді және білуге мүмкіндігі болмағанды жазаламайды! Және Аллаһ Әділетті екендігін де біліңдер! Алайда, кім өзінің негізінде кәпір болса, оны біз кәпір дейміз, және бұған күмән келтірмейміз, ал оның тағдыры Аллаһтың құзырында. Және сондықтан, мұсылман болмай өлгеннің әрбіріне қатысты, ол – кәпір деп айтуға болады, әрине: «Ол Тозақта!» – деп нақты айтпай , өйткені әхлю-Суннә нақты ешкім туралы: «Пәленше – Тозақта!», немесе «Пәленше – Жәннәтта!» деп куәлік бермейді, бірақ жалпылама түрде: «Мұсылман болып өлген – Жәннәтта болады, ал кәпір болып өлген – Тозақта болады!» – деп айтады. Ал өзінің негізінде (болмысында) мұсылман болып табылатынды, күпірлікте айыптау (такфир) туралы айтар болсақ, бұдан аулақ болыңдар! Аллаһ бізді мұсылмандарға такфир жасамағанымыз үшін жазаламайды, бірақ біз бұны істегеніміз үшін жазаға тартады! Аллаһтың Елшісі (Аллаһтың оған игілігі мен сәлемі болсын) былай деп айтатын: «Кім мұсылманды күпірлікте айыптаса, оны өлтіргенмен бірдей!» әт-Табәрани. Хадис сахих. «Сахих әл-джәми’» 6269. | |
| Просмотров: 710 | Загрузок: 58 | Рейтинг: 0.0/0 | |
| Всего комментариев: 0 | |
